مرحوم شیخ رجبعلی خیاط شعری را در وصف امام علیبن ابیطالب(ع) در دهه 1330 سروده که اگر چه از نظر قافیه و عروض دچار مشکل است اما ابیات آن چینش جالبی دارد. به نظر میرسد این شعر بیش از آن که نوشتهای ادبی باشد، یک دلنوشته در راستای ستایش امیرالمؤمنین(ع) است